Życie zawodowe nierozerwalnie wiąże się z rozwojem osobistym i satysfakcją finansową. Ona natomiast powinna iść w parze z naszymi osobistymi predyspozycjami, wysokimi i unikatowymi kwalifikacjami i doświadczeniem. Oczywiste jest, że w miarę osiągania kolejnych szczebli kariery zawodowej chcemy, by nasze zarobki były większe i adekwatne do posiadanych umiejętności. Najczęściej możemy to uzyskać, zmieniając pracę lub przystępując do negocjacji wynagrodzenia z obecnym pracodawcą.
Konsultant Executive Search, jak każdy inny specjalista, chce zarabiać adekwatnie do posiadanych umiejętności i wykształcenia. Ogrom pracy włożonej w samokształcenie i szkolenia ma wrócić się w postaci comiesięcznej pensji. Nie tylko konsultanci negocjują jednak swoje podwyżki. Wcześniej czy później, zrobi to niemal każdy z nas. Jak przystąpić do tych niełatwych rozmów i czy istnieje swoisty savoir-vivre dla tych sytuacji?
Konsultant Executive Search – zarobki
Również konsultant Executive Search może negocjować stawkę swojego wynagrodzenia. Praktycznie każdy pracownik przy dobrych umiejętnościach negocjacyjnych może liczyć na podwyżkę. Specjalista, który w swojej branży jest aktywnym pracownikiem już dłuższy okres czasu, tym bardziej zna swoją wartość. Poszukując nowego miejsca pracy, jednocześnie szuka porady, w jaki sposób negocjować warunki swojego nowego zatrudnienia.
Obowiązujące standardy rekrutacyjne zakładają moment negocjacji stawki wynagrodzenia. Zwyczajowo przyjmuje się, że jest to ostatni etap rekrutacji, w którym to przyszły pracownik podaje swoje oczekiwania finansowe. Negocjować możemy już podczas współpracy z headhunterem.
Bezspornie należy się przygotować na odpowiedź i absolutnie nie można jej unikać. To niestety częsty błąd, jaki popełniają osoby, które nie mają dużego doświadczenia w przeprowadzaniu tego rodzaju rozmów.
Z punktu widzenia pracownika, idealna stawka powinna zostać nieco zawyżona. Negocjacje to wszak znalezienie środka, dojście do kompromisu. W związku z tym podanie od razu kwoty docelowej odbiera możliwość rozmowy lub z góry może skazać nas albo na przegraną i otrzymanie niższej stawki od podanej i oczekiwanej, albo też znacznie zmniejszyć pole manewru.
Prawidłowe szacunki stawki
Określenie wynagrodzenia idealnego nie jest banalne i nie może być wynikiem swego rodzaju niesprawdzonych informacji. Innymi słowy, oczekiwania nie mogą być zbyt wygórowane, znacznie odbiegające od średniej zarobków, jakie są uzyskiwane w naszym obszarze zatrudnienia. Naturalnie, jeśli wykazujemy się bardzo wysokimi kwalifikacjami i unikatowymi umiejętnościami możemy ustalić nasze wynagrodzenie na maksymalnej drabinie płac, licząc się z tym, że finalnie osiągnięta kwota będzie oczywiście niższa.
Należy pamiętać, że stawka wyjściowa zawsze podlega negocjacji, więc nie powinniśmy jej zaniżać, w myśl błędnie pojętego bezpieczeństwa pomyślności rekrutacji. Nie zapominajmy, że pracodawcy są skłonni płacić więcej pracownikom, którzy spełniają bardzo wysokie standardy.
Przykładem może być coraz bardziej popularny Executive Search, czyli indywidualna rekrutacja, w której to pracodawca zleca specjalistycznym agencjom wyłowienie pracownika – eksperta w danej dziedzinie, który jest czynny zawodowo i nie zamierza zmieniać swojego miejsca zatrudnienia, a który wyróżnia się wysokimi i unikatowymi kwalifikacjami. Oczywiście, ten model rekrutacji dotyczy najwyższych stanowisk kierowniczych i specjalistycznych. Odwraca nieco model negocjacyjny, w którym to zazwyczaj pożądany pracownik ma decydujące zdanie.
Bardzo podobnie działa rekrutacja metodą Direct Search. W niej pracodawcy podejmują się bezpośrednich poszukiwań pracowników w całym kraju, a także poza jego granicami. Ukierunkowanie na pracowników, którzy odnoszą sukcesy w swojej branży i nie szukają pracy, jest cenną wskazówką.
Jak negocjować?
Negocjacja warunków wynagrodzenia jest etapem niemal każdej rozmowy o pracę. Nieważne czy to rekrutacja programistów, rekrutacja w branży BPO, czy chodzi nam o jeszcze innych specjalistów. Każdy z nich ceni swoje umiejętności i pragnie być docenionym pracownikiem. Zatem negocjują z pracodawcą własne wynagrodzenie, które jest dla nich oznaką właśnie tego docenienia. Sam proces negocjacji nie jest prosty i zależy od kilku składowych, które otwierają pełen wachlarz możliwości na danym obszarze zawodowym.
Wspomniane wcześniej zbadanie możliwości zarobkowych w swojej dziedzinie to podstawa, która powinna zostać uzupełniona o indywidualne przygotowania do rozmowy. Negocjator to osoba pewna, która potrafi uzasadnić swoje oczekiwania. Innymi słowy – przygotowanie się do rozmowy pod kątem merytorycznym jest szalenie istotne. Podobnie zresztą jak indywidualne zdolności negocjacyjne, które należy w sobie wypracować.
Sytuacja zawodowa a umiejętności
Nie można zapominać o zasadzie położenia zawodowego. Osoby, które znajdują się na wyższych stanowiskach i nieustannie doskonalą swoje umiejętności oraz poszerzają zakres swojej wiedzy i kompetencji mają o wiele większe pole do negocjacji, niż pracownicy, którzy dopiero są na początku swojej kariery zawodowej. W przypadku rekrutacji metodą Executive Search i Direct Search proporcje nieco się zmieniają – tutaj wyłowieni pracownicy mogą (na podstawie własnych możliwości) ocenić swoją wartość. To sytuacje nieco odmienne, w których potencjalni pracownicy nie są zainteresowani zmianą dotychczasowego zatrudnienia, i z racji tego, oczywiste jest, że ich wynagrodzenie musi być wyższe od poprzedniego.
Istotna jest unikatowość naszych możliwości. Im więcej wykazujemy cech i predyspozycji, które są trudne do znalezienia w naszym zawodzie, tym osiągamy lepszą pozycję startową. Negocjacje to umiejętność sprzedaży własnych kwalifikacji, wiedzy i swojej osobowości. Można powiedzieć, że na ich wynik pracujemy niezmiennie każdego dnia, podejmując szkolenia, znajdując nisze zawodowe, które chcemy uzupełniać. Sztuką negocjowania stawek jest zrozumienie potrzeb pracodawcy. Musi on być pewien, że jesteśmy tym pracownikiem, który w pełni je zaspokoi i, co istotne, będzie mógł zaoferować więcej niż pierwotne oczekiwania.
